Δε
χρειάζεται πολύς χρόνος για να γεννηθεί μια σεναριακή ιδέα, αρκεί μια
αφορμή. Χρειάζεται, όμως, χρόνος πολύς, ώστε να διατυπωθεί και να
καταφέρει να μετεξελιχθεί σε σενάριο.
Ο Σεπτέμβρης του 2007 με βρίσκει εθελοντή-μέλος μιας θεατρικής ομάδας για άτομα με νευρομυϊκές παθήσεις, όπου γνωρίζω και συναναστρέφομαι για πρώτη φορά άτομα με κινητικές δυσλειτουργίες (σε αμαξίδια) και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη «σύγχρονη» κοινωνία. Η γνωριμία μου με μια κοπέλα και το αγόρι της (κι οι δυο σε αμαξίδιο) μας οδηγεί σε μια σειρά εξόδων «για καφέ». Ατέλειωτες ώρες συζητήσεων. Περί ανέμων και υδάτων κι έπειτα για όλα τα αυτονόητα για ‘μένα κι απροσπέλαστα σ’ εκείνους… Μια βόλτα στο Κέντρο, μια μετακίνηση με το metro ή το να πάνε σινεμά. Κι έφτασε η στιγμή που ρώτησα πώς γνωριστήκανε…
Τότε, έμαθα ότι «δε χρειάζεται πολύς χρόνος… αρκεί μια αφορμή». Δυο παντελώς άγνωστοι άνθρωποι, που πάσχουν από την ίδια σπάνια ασθένεια, «διασταυρώθηκαν», όταν τυχαία μια φίλη της μητέρας του αγοριού άκουσε μια κοπέλα, υπάλληλο σε ένα κατάστημα ρούχων, να μιλά για τη σπάνια πάθηση της αδερφής της. Τα τηλέφωνα ανταλλάχθηκαν και το αγόρι τηλεφώνησε στην κοπέλα.
Ο καφές μόλις είχε τελειώσει… Τ’ αγόρι μου ‘βαλε να ακούσω στο κινητό του το κομμάτι που έγραψε στον υπολογιστή αμέσως μόλις έκλεισαν το τηλέφωνο μετά την πρώτη τους επικοινωνία. Το κομμάτι με μάγεψε κι ο τίτλος έγραφε: «Wings Of An …». Αυθόρμητα ρώτησα «γιατί "Wings Of An Angel”;» για να πάρω την απάντηση «δεν είναι Angel …αλλά ELEPHANT!».
Ο Σεπτέμβρης του 2007 με βρίσκει εθελοντή-μέλος μιας θεατρικής ομάδας για άτομα με νευρομυϊκές παθήσεις, όπου γνωρίζω και συναναστρέφομαι για πρώτη φορά άτομα με κινητικές δυσλειτουργίες (σε αμαξίδια) και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη «σύγχρονη» κοινωνία. Η γνωριμία μου με μια κοπέλα και το αγόρι της (κι οι δυο σε αμαξίδιο) μας οδηγεί σε μια σειρά εξόδων «για καφέ». Ατέλειωτες ώρες συζητήσεων. Περί ανέμων και υδάτων κι έπειτα για όλα τα αυτονόητα για ‘μένα κι απροσπέλαστα σ’ εκείνους… Μια βόλτα στο Κέντρο, μια μετακίνηση με το metro ή το να πάνε σινεμά. Κι έφτασε η στιγμή που ρώτησα πώς γνωριστήκανε…
Τότε, έμαθα ότι «δε χρειάζεται πολύς χρόνος… αρκεί μια αφορμή». Δυο παντελώς άγνωστοι άνθρωποι, που πάσχουν από την ίδια σπάνια ασθένεια, «διασταυρώθηκαν», όταν τυχαία μια φίλη της μητέρας του αγοριού άκουσε μια κοπέλα, υπάλληλο σε ένα κατάστημα ρούχων, να μιλά για τη σπάνια πάθηση της αδερφής της. Τα τηλέφωνα ανταλλάχθηκαν και το αγόρι τηλεφώνησε στην κοπέλα.
Ο καφές μόλις είχε τελειώσει… Τ’ αγόρι μου ‘βαλε να ακούσω στο κινητό του το κομμάτι που έγραψε στον υπολογιστή αμέσως μόλις έκλεισαν το τηλέφωνο μετά την πρώτη τους επικοινωνία. Το κομμάτι με μάγεψε κι ο τίτλος έγραφε: «Wings Of An …». Αυθόρμητα ρώτησα «γιατί "Wings Of An Angel”;» για να πάρω την απάντηση «δεν είναι Angel …αλλά ELEPHANT!».
Tal .